* * *   De Stilte van Woorden   * * *


Dat was schrikken

Dat was schrikken
~ ~ ~

voorzichtig
was hij er in gesprongen
dat grote kleine manneke
blij zwom hij menig rondje
een piepklein broekje
om zijn smalle kontje

hij lachte
en had plezier voor tien
dat kon ik aan zijn snoetje zien

maar dan opeens
waar was hij nu gebleven
ik zag hem nergens meer
hij dook steeds kopje onder
en weer en weer
die lieve kleine donder

toen hoorde ik een luid geproes
een harde schaterlach

niet zo bang zijn, hoor oma
ik heb toch een zwemdiploma

.........