* * *   De Stilte van Woorden   * * *


bloemenlijn

Het schemerde
~ ~ ~

het schemerde
er druilde regen
op die bewuste
donderdag

mijn bril beslagen
mijn haren druipend
toen ik hem
in de verte zag

hij liep verloren
in het nat
en wist niet meer
waarheen

ik wilde helpen
helpen zoeken
maar was te laat
want hij verdween

...

het schemerde
de regen plensde
achter mijn brillenglas

nog doet het pijn
zo vreselijk pijn
omdat hij mijn vader was

.........